In februari 2005 ben ik met een stel vrienden naar Bonaire geweest. Hoewel we voornamelijk voor het duiken kwamen, is het een heerlijk eiland om lekker tot rust te komen. Het was mijn eerste keer op Bonaire, maar de anderen waren er al meerdere keren geweest. Ik was zodoende voorzien van een paar uitstekende gidsen.
We hadden een royale bungalow gehuurd in de wijk Belnem, zo’n 5 minuten rijden ten zuiden van Kralendijk. Naast 4 slaapkamers en 3 badkamers was er buiten een aparte spoelruimte voor de duikspullen.
Het duiken op Bonaire is uiterst relaxed. Het zicht is meestal een meter of 20 en de temperaturen zijn aangenaam met zo’n 28 graden. Hoewel je ook kunt bootduiken, is kantduiken toch verreweg het gemakkelijkst en populairst. Er zijn ongeveer 80 duikstekken waar je uitstekend van de kant kan duiken en zijn goed herkenbaar door gele stenen met de naam van de stekken. Groot voordeel is dat het nooit druk hoeft te zijn op de plaats waar je wilt duiken, want als er al een of twee auto’s staan, dan rij je gewoon naar een volgende duikstek.
Het onderwaterleven is prachtig. Er is overal een grote verscheidenheid aan harde en zachte koralen, vele soorten sponzen, gorgonen en zakpijpen. Vrijwel elke duik kwamen we tussen al dit moois murenen tegen, in allerlei soorten en afmetingen.
Ook qua vissen is er een grote diversiteit. Opvallend was dat er soms enorme scholen snappers, barbelen of makrelen waren. We hadden ook regelmatig ontmoetingen met schildpadden en eaglerays. Verder waren er vele soorten papegaaivissen, keizersvissen, barracuda’s en niet te vergeten de sepia’s, krabben, kreeften en poetsgarnaaltjes. 
Tijdens de nachtduiken waren de tarpons regelmatig geziene gasten. Vooral in het beginschrik je van deze grote vissen, want ze jagen in het licht van je lamp en zwemmen soms minder dan 10 cm bij je vandaan.
Het meest spectaculair was wel een duik in een wolk van duizenden vissen, waarbij een aantal grote jacks hun jachttechnieken lieten zien om aan dagelijks voedsel te komen. Wanneer je in het midden van de wolk bewegende vissen zat, had je grote moeite om je te blijven oriënteren en wist je niet meer wat onder of boven was.
Voor de wrakduikers is er de Hilma Hooker. Dit voormalige smokkelschip is speciaal voor de duikers vlak bij de oever afgezonken. Het wrak verkeert nog in goede staat en ligt op een diepte tussen de 18 en 30 meter, zodat hier gemakkelijk op gedoken kan worden. Tijdens mijn duiken zaten er steeds enkele grote tarpons en barracuda’s in de buurt van het wrak.
De mooiste duikstekken waren voor mij Karpata, Thousand Steps (lange trap!), Hilma Hooker en voor het nachtduiken het huisrif van de Dive Inn. Vanwege de veiligheidsvoorschriften (11 september 2001) mag er niet meer vrij worden gedoken bij de Town Pier en de Salt Pier. 
Alleen onder begeleiding van een erkende gids mag hier met een vergunning worden gedoken.
Naast het duiken kun je op het eiland o.a. uitstapjes maken naar het Nationale Park Washington Slagbaai, Pekelmeer, Gotomeer, de Zoutpannen en Cai. Vooral het Nationale Park is de moeite van het bezoeken waard. Het park is een voormalige cactusplantage, waar je naast de vele cactussen ook flamingo’s, tropische vogels, hagedissen en grote leguanen aan kunt treffen. De wegen zijn er onverhard en vaak zo slecht dat je er alleen met een four-wheeldrive auto in mag. 
Op het park zelf zijn ook een aantal duikstekken, maar deze zijn door de zware orkaan van enkele jaren geleden verwoest en helemaal “verzand”.
Verwacht op Bonaire geen bloeiend uitgaansleven. Er zijn genoeg tentjes waar je goed kunt eten en drinken, maar een disco is er niet. Langs de boulevard is het goed toeven bij Kareltje, waar we na het duiken regelmatig een biertje gingen drinken.
We troffen het de eerste week, want toen werd er carnaval gevierd. Het hele eiland loopt dan uit voor de optocht vol versierde wagens en mensen en het is dan echt een gezellige bende.
De Nederlandse duikinstructeurs hadden een eigen wagen versierd met als motto de elfstedentocht. Iedereen was verkleed als schaatser met een sjaal en Unoxmuts op en uit de boxen kwam de toepasselijke muziek van de Blauhuster Dakkapel.
Hoewel het duiken op Bonaire schitterend is, moet ik toegeven dat het duiken in Zuid-Egypte en vooral Indonesië mooier en gevarieerder is. Toch zal het me niet weerhouden vaker terug te keren naar dit eiland. Vooral de combinatie van het relaxte duiken en het onthaasten in het algemeen op Bonaire lokt mij aan.
In deze twee weken heb ik 23 duiken gemaakt met een gemiddelde duiktijd van meer dan 75 minuten per duik. In de eerste week heb ik ook nog mijn 400e duik kunnen loggen.
