Met zijn zessen zijn we voor een drieweekse vakantie naar het Indonesische eiland Sulawesi vertrokken. Zaterdagochtend vroeg werd ik opgepikt door de taxibus die ons naar Schiphol bracht. Schrale troost was dat de anderen uit Groningen en Drente vertrokken en dus nog eerder moesten opstaan. Dit zou het begin zijn van een lange en vermoeiende reisdag. Volgens de planning zouden we ongeveer 26 uur later op de plaats van bestemming aankomen. Na een voorspoedige reis met tussenstops in Kuala Lumpur en Borneo kwamen we zondagsmiddags plaatselijke tijd aan in Manado op Sulawesi.
Die middag hebben we gebruikt om het hotel te verkennen en alle zaken met het duikcentrum te regelen. We logeerden in het Santika Hotel. We hadden daar prima kamers met airco, zodat we ’s nachts niet veel last hadden van de vochtige warmte.
De eerste week gingen we duiken in het Bunaken Marine Park met het Thalassa Divecenter. Alles was er perfect geregeld, geen gesjouw met je duikuitrusting en zelfs je duikset werd voor je opgebouwd. De duikboot was zo groot dat je overal rechtop kon staan. Met het duikcentrum hebben we geregeld dat we elke dag twee ochtendduiken konden maken en een nachtduik. ’s Middags konden we dan lekker uitrusten bij het zwembad van het hotel en rustig een boek lezen.
De Bunaken bestaat uit een aantal eilandjes en is beschermd natuurreservaat. Het duiken kenmerkt zich door prachtige koraaltuinen met vele soorten harde en zachte koralen. De meeste duiken zijn drop-offs langs de steile wanden. Het kristalheldere water en de vele soorten vissen maakten alles compleet. Vrijwel alle duiken zijn ook stromingsduiken, zodat je relaxed langs de riffen kunt driften, want de boot pikte je aan het einde van de duik wel weer op. Door de stroming was er veel leven onder water en we zagen dan ook regelmatig haaien (white tips), schildpadden en grote jacks.
We hebben een keer de duik na een half uur moeten afbreken door verraderlijke stromingen, waarbij het net leek of we in een wasmachine zaten. Het ene moment was er een neerwaartse stroming, waarbij je eerst je bellen naar beneden ziet verdwijnen en daarna wordt je zelf nar beneden getrokken. Even later wordt je weer naar boven gelanceerd door een bovenwaartse stroming. Het enige wat je kunt doen is rustig blijven en je vest ontluchten of opblazen. De duikcomputer vond het helemaal niet fijnen sloeg bijna op tilt van deze rare duikprofielen.
In die week heb ik 17 duiken gemaakt, waaronder 7 nachtduiken. De nachtduiken waren daar echt schitterend.’s Nachts was er weer totaal ander leven dan overdag, vooral de vele garnaaltjes, krabbetjes, murenen en naaktslakken (o.a. Spaanse danseressen) waren een lust voor de macrofotograaf.
De tweede en derde week zouden we doorbrengen bij het Lembeh Resort van Rob Sinke op het eilandje Lembeh. Dit ligt zo’n 50 kilometer ten oosten van de Bunaken. Voor mij was dit het tweede bezoek aan de Lembeh Strait, want ik was hier in 2002 ook al eens vier weken. Toen logeerden we ook bij Rob Sinke, maar dat was nog in zijn vorige resort op de vaste wal. Toen wist ik al dat het niet bij deze ene keer zou blijven.
Er wordt hier voornamelijk gedoken in de Lembeh Strait, een zeestraat tussen Sulawesi en Lembeh. Volgens de kenners behoort dit gebied tot de toptien van de duiklocaties van de wereld. Het duiken is hier totaal verschillend van de Bunaken. 
De meeste duikplaatsen kenmerken zich door muck diving, het duiken op zwart vulkaanzand. Het zicht was hier minder dan de Bunaken, maar het onderwaterleven des te interessanter. Tijdens vrijwel elke duik zagen we diverse soorten hengelaarsvissen, octopussen, sepia’s, spookfluitvissen, steenvissen, (dwerg)zeepaardjes en talrijke schitterende naaktslakjes (wel 40 soorten) tegen. Tijdens een schemerduik op het huisrif hebben we mandarijnvisjes gezien.
Naast het zwarte zand zijn ook hier plaatsen met schitterende koraaltuinen en enkele wrakken. 
We hebben er een wrakduik gemaakt op de Mawali, een Japans vrachtschip dat in de oorlog getorpedeerd was. We konden door de ruimen van het wrak zwemmen en verder was het mooi begroeid met koralen en sponzen.
Tijdens veel duiken konden we uitgebreid genieten van de vele poetsstations, waar allerlei soorten vissen door allerlei garnalen en poetsvisjes werden gecleand. Een aparte belevenis was het laten poetsen van onze tanden door poetsgarnalen. Met de automaat uit de mond en opgetrokken lippen kwamen de garnalen in je mond om alles te reinigen.
Ik heb deze twee weken 24 duiken gemaakt in de Lembeh Strait met een gemiddelde duikduur van bijna 100 minuten. Omdat de duiken zo lang waren hebben we niet meer dan twee duiken per dag gemaakt. De Bunaken en Lembeh zijn de mooiste plaatsen waar ik tot nog toe gedoken heb, zelfs Zuid Egypte kan hier niet aan tippen. In de toekomst zal ik hier vast nog wel eens komen. Het grote nadeel is de lange reistijd. De terugreis heeft in totaliteit zo’n 30 uur in beslag genomen.
