Voor de afwisseling ben ik dit najaar eens niet naar Egypte geweest om te duiken. De keuze is op Gozo gevallen, een eilandje bij Malta. Een van de belangrijkste redenen was dat er naast duiken ook boven water het nodige valt te beleven.
We verbleven in een farmhouse, een oude verbouwde boerderij in het centrum van Xewkija. Niet al teveel luxe, maar alle voorzieningen waren aanwezig. In de achtertuin was zelfs een zwembad aanwezig.
De boerderij was het geboortehuis van de Frankie, de eigenaar van de duikshop. Frankie is een begrip op Gozo en was een van de eerste duikpioniers daar. Hij runt al meer dan 20 jaar de duikwinkel. We hadden wel de indruk dat het allemaal een beetje vergane glorie was, maar we zijn er uitstekend geholpen en alles was prima geregeld.
We hebben een pick-up gehuurd, zodat we helemaal selfsupporting waren. Het was in het begin wel wennen, want het verkeer rijdt aan de linkerkant. Vooral in de smalle straatjes en steegjes in de dorpjes was het wel eens passen en meten, maar gelukkig hebben we alles schadevrij gedaan.
Gozo biedt boven water veel natuurschoon, cultuur en historische plaatsen.
Op Gozo zijn de oudste sporen aangetroffen van de menselijke beschaving en cultuur. De tempels van Ggantija zijn prehistorische monumenten die omstreeks 3600 v.Chr. gebouwd zijn. De enorme blokken waarmee de tempels zijn opgetrokken wegen verscheidene tonnen en tot op de dag van vandaag is het een mysterie hoe de toenmalige bewoners deze met hun primitieve werktuigen hebben kunnen verplaatsen.
Een ander monumentaal hoogtepunt is de Citadel, een groot verdedigingsbolwerk tegen zeerovers. Dit ligt op een heuvel in het centrum van het eiland en vanaf dit punt kan vrijwel het hele eiland worden overzien.
Verder stonden we verbaast van het grote aantal kathedralen en basilieken op het eiland. In elk gehucht .
De duiken op Gozo zijn voornamelijk kantduiken en door de grootte van het eiland zijn de stekken binnen 20 minuten te bereiken. We hadden ervoor gekozen om zelfstandig te duiken, zodat we alle vrijheid hadden om te bepalen waar en wanneer we het water in gingen. In de praktijk is dit nogal tegengevallen, want door de weersomstandigheden werden we beperkt tot een klein aantal stekken. De hele week was er een behoorlijke storm, zodat we de alle dagen in de luwte van de westkant van Gozo moesten duiken. Geluk bij ongeluk was dat dit wel de mooiste stekken waren. Nadeel was weer dat alle duikers op het eiland naar deze plaatsen moesten en het er soms erg druk was.
Het begin en eindpunt van bijna alle duiken was de Blue Hole. Volgens het tijdschrift Duiken onlangs nog benoemd tot een van de beste grotduiken ter wereld. Om er te komen was er een lange tippel en klimpartij over allerlei rotsen. Gelukkig was er een begaanbaar pad met trapjes aangelegd.
De Blue Hole is een groot gat in de rotsen. Op ca 8 meter diepte was er een grote rotsboog waardoor je naar het buitenrif kon zwemmen. Eenmaal onder de boog door kon je naar diverse duikstekken toe. De stekken worden gekenmerkt door ruige onderwaterlandschappen met een gevarieerde flora en fauna, grotten en prachtige wanden.
Het zicht varieerde tussen de 15 en 50 meter. Na een regenbui was er veel kalkzandsteen in de zee gestroomd en was het zicht minder goed. Wanneer de zon scheen was het een schitterend schouwspel van het azuurblauwe water en de spiegeling van de zon. Vooral bij Djerwa Point, een natuurlijke rotsboog boven de zee, was dit spectaculair. Deze duikstek werd niet voor niets Azure Window genoemd.
Er waren ook nog een paar grotten. De mooiste was Coral Cave, een grote halfronde grot waar je een heel eind in kon zwemmen, terwijl de uitgang toch zichtbaar bleef. In de grot was veel onderwaterleven en de kanten waren mooi begroeid.
Het onderwaterleven is niet te vergelijken met de Filipijnen of de Rode Zee, maar daar hadden we ons ook al op ingesteld. Desalniettemin viel er van alles te zien. We hebben grote scholen barracuda’s, sardientjes en jagende jacks gezien. Verder nog schorpioenvissen, diverse kreeftjes en garnalen, murenes, vuurwormen en grote tandbaarzen.
Aangezien er weinig of geen stroming was, waren het in het algemeen relaxte duiken. Door het goede zicht en de steile wanden die tot ver in de diepte doorliepen, moesten we de diepte en de bodemtijd goed in de gaten houden. Ook de temperatuur van het water was met zo’n 23 graden nog aangenaam in die tijd van het jaar.
De laatste duik die week was mijn 700e duik en een mooie afsluiting van de vakantie. 
Het leven op Gozo is gemoedelijk en niet al te duur. Boodschappen doen en uit eten gaan zijn goedkoper dan Nederland. Je hebt hier nog de plaatselijke kleine bakker waar je op tijd je brood moet kopen omdat het anders gewoon op is.
Verder zijn de mensen er heel vriendelijk en behulpzaam. Omdat het er (nog) niet supertoeristisch is een leuke plek voor een rustige vakantie en relaxt duiken.
