Het is ondertussen een traditie geworden om in de voorjaarsvakantie twee weken te onthaasten op Bonaire. Met ons vaste reisgezelschap Tjerk Hofkamp, Sonja en Albert van Loenen zijn we ook nu weer afgereisd naar onze “nieuwe gemeente”.
Voor de afwisseling vlogen we dit jaar met Arkefly. De afgelopen weken waren ze behoorlijk negatief in het nieuws geweest vanwege langdurige vertragingen. Onze ervaringen zijn echter louter positief. We mochten voldoende extra duikbagage meenemen, de vluchten waren op tijd, het eten was prima verzorgd en er was vriendelijk personeel. Dit hadden we zowel op de heen- als de terugreis. Volgend jaar wordt het waarschijnlijk wel weer Arkefly in plaats van de KLM.
We hadden weer een huisje gehuurd op het park van Bonaire Exclusief. Dit park is ons vorige keren goed bevallen en ligt op loopafstand van het centrum van Kralendijk. Bovendien kan je via hen relatief een goedkope auto huren. Het zijn wel niet de nieuwste modellen, maar zolang er airco in zit en je de duikspullen veilig kunt vervoeren, is dat voor ons voldoende.
Het duiken hadden we ditmaal via Dive Friends geregeld. Op de Duikvaker hadden we hen ontmoet en we konden gebruik maken van de speciale beursaanbieding. We hadden nu een gratis guided tour naar de Townpier en de Saltpier.
Voorheen huurden we lucht en lood bij Dive Inn, maar Babs had haar toko verkocht en was weer richting Nederland vertrokken. Vlak na onze vakantie is Dive Inn ook onderdeel geworden van Dive Friends.
Waarschijnlijk ook omdat we er al meerdere malen zijn geweest, hebben we direct het thuisgevoel zodra we uit het vliegtuig stappen. Aangename temperaturen en het gevoel da alles in een lagere versnelling geregeld kan worden. Heerlijk onthaasten op Bonaire.
Het duiken was als altijd lekker relaxed op Bonaire. Geen hordes duikers op de duikstekken en je mag duiken tot je lucht bijna op is. Dit jaar heb ik er 24 duiken gemaakt met een gemiddelde duiktijd van bijna 82 minuten.
De mooiste duiken hebben we gemaakt bij de Saltpier en de nachtduik bij de Townpier. Op beide locaties waren de tarpons in grote getale aanwezig. Vooral bij de nachtduik onder de Townpier kun je genieten van de schitterend begroeide pilaren en komt er allerlei leven tevoorschijn dat je overdag niet ziet.
We hebben ook weer eens een duikje bij White Slave gemaakt. Deze stek is een aantal jaren geleden behoorlijk beschadigd door een orkaan. De schade is nog steeds goed zichtbaar, maar vanwege de stroming is er hier kans op wat grotere beesten. We hebben hier een eagle ray en een grote rog gezien.
Uiteraard moest er ook op de Hilma Hooker worden gedoken. Het bekende wrak wordt elk jaar mooier, want er komt steeds meer begroeiing op met koralen. Bij het uitduiken kwamen we hier ook nog een zeepaardje tegen. Ook bij de Witches Hut hebben we een zeepaardje gespot.
Op Tori’s Reef hebben we ook mooie duiken gemaakt en wat bijzondere vissen gezien. Naast een gigantische lobster en eagle rays hebben we hier ook nog een frogfish gevonden.
We hebben ook het geluk gehad dat we tijdens een nachtduik twee parende schorpioenvissen rustig konden observeren.
Bij meerdere duiken zijn we schildpadden, stingrays en eagle rays tegengekomen. Daarnaast kom je bijna elke duik wel het kleine spul als diverse soorten garnaaltjes en krabbetjes tegen en het grotere spul als murenes, barracuda’s en talloze rifvissen.
Er is verder een overvloed aan harde en zachte koralen in allerlei kleuren en afmetingen.
De rustdagen hebben we ook prima besteed. We zijn een dagje naar het Nationale Park Washington Slagbaai geweest en hebben daar de Brandaris, de hoogste top van Bonaire op ruim 250 meter, beklommen. In de moordende hitte zijn we langs allerlei geitenpaadjes omhoog geklauterd, waarna we werden beloond met een schitterend uitzicht over het eiland. In het park hebben we uiteraard ook de leguanen bij Put Bronswinkel en het complex Washington Slagbaai bezocht.
Een bezoek aan Lac Cai is ook altijd de moeite waard. Na een hobbeltocht over de niet verharde weg kom je langs de mangroves, de oude zoutpannen en allerlei mooi opgestapeld aangespoeld wrakhout. Aan het einde van deze weg kom je bij de grote bulten schelpen en het lokale strandje van het Lac.
Ook een ritje langs de zuidkant om de nieuwe zoutpannen en zoutbergen te bewonderen en de slavenhutjes bij Red Slave en White Slave te bezichtigen ontbrak niet op het programma.
In Rincon hebben we de zaterdagmarkt nog bezocht. Rincon is sowieso de moeite van bezoeken wel waard. Wanneer je de duiken voorbij 1000 steps maakt, moet je vanwege het eenrichtingsverkeer toch omrijden via Rincon en dan is het altijd lekker om een heerlijk zelfgemaakt vruchtenijsje te scoren bij de lokale ijsboer. Vraag hem dan gelijk even welke bekende Nederlanders hij ook al op visite heeft gehad en zijn speciale gastenboek hebben getekend.
Het eten en drinken op Bonaire was ook weer prima. We hebben regelmatig de zonsondergang beleefd bij Kareltje onder het genot van een koud biertje.
Via Bonaire Funtravel hadden we weer een FoodForFun-pakket geregeld, waarmee je voor een gereduceerd bedrag bij zeven verschillende eetgelegenheden kunt eten. Vergeleken met de vorige keer waren er een paar wisselingen van restaurants, maar bij allen hebben we heerlijk gegeten. Het City Café, Guernica en Salsa waren de positieve uitschieters.
Ook bij lokale restaurantjes kun je voor een redelijke prijs goed eten. Vlakbij ons huisje was de takeaway Bobbejan, waar we in de binnentuin heerlijke spareribs en kippenvleugels hebben gegeten.
Al met al hebben we ons deze twee weken weer uitstekend vermaakt en zijn weer helemaal uitgerust thuisgekomen. Volgend voorjaar wordt het vast weer twee weekjes Bonaire!